Hectische dagen en papa in London!
Door: Milou
Blijf op de hoogte en volg Milou
15 Oktober 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Lieve allemaal,
En alweer hebben jullie ontzettend lang moeten wachten op een berichtje uit Londen. Het spijt me, maar afgelopen week was nogal hectisch en in het weekend was papa hier, dus ik had niet echt tijd om een blog te typen. Maar nu heb ik wat tijd en laat ik jullie maar even wat van me horen. Ik was gebleven bij mijn tweede oriëntatiedag. OMG! Dat is al meer dan een week geleden. Wat gaat de tijd toch snel!
De tweede oriëntatiedag leek op een schooldag, en dan vooral op een hoorcollege. Veel luisteren en informatie opnemen. Informatie over veiligheid, training programma's, benefits, waardes, contracten en nog veel meer. Het was wel interessant allemaal. Gelukkig werd het afgewisseld met leuke en lekkere dingen. Om de omgeving van het hotel te leren kennen gingen we op speurtocht om bepaalde dingen te vinden en er een foto van te maken. Maar het aller leukste van de dag was het uitproberen van de Afternoon Tea. Mmmmm! Alle gebakjes, sandwiches en de scones waren echt heerlijk. Ik heb 50% korting op alle F&B in het hotel, dus wie gaat er met mij mee Afternoon Tea'en? De dag werd afgesloten met een borrel, waar ook de GM en andere managers aanwezig waren.
De volgende dag mocht ik weer aan de poets, maar na 2 dagen off en 2 dagen oriëntatie kon ik er wel weer tegenaan. In m'n pauze kreeg ik het leuke nieuws te horen, dat ik volgende week (deze week dus) mag beginnen als supervisor. Eindelijk! Het poetsen was ik wel zat en ik had nou niet echt het gevoel dat ik er veel van leerde.
Maar donderdag veranderde het hele feestje. 's Ochtends kreeg ik meteen van de managerassistente te horen dat ze gehoord had van supervisors dat mijn kamers verre weg van goed waren. Huh? Ik heb een maand lang niks gehoord en nu was het opeens niet meer goed. Ik vroeg haar of ze wist wat ik dan verkeerd deed, maar dat kon ze me niet vertellen. Ze zei dat ze m'n supervisor zal sturen om het te vertellen. Toen mijn supervisor mijn kamer binnen kwam zei hij niks over wat slecht was. Hij was me alleen maar aan het pesten, zoals die tegenwoordig altijd doet. Het is een ontzettend aardige, gezellig man die het nogal leuk vind mij voor de gek te houden. Maar ach, ik ben wel wat gewend met mijn pannenkoekenvriendjes. Ik vond het allemaal een beetje raar, nooit had ik wat gehoord en nu na een maand was het niet meer goed, maar hij zei niks. En toen kwam om 16.00 uur een einde aan de onduidelijkheid. De vorige dag had Liana mijn kamers gecheckt en zij was in schok geweest over hoe ik het deed. Ze kwam mij uitleggen hoe ik het moest doen. Ze is een persoon met een pockerface en een directe manier van communiceren. Hierdoor komt ze behoorlijk hard en emotieloos over, terwijl ze (dat zeg ik nu, op dat moment dacht ik iets anders), eigenlijk heel aardig is. Na die harde training moest ik nog, volgens mij, 6 stay overs poetsen, en inmiddels was het al 17.00 uur geweest. Om 19.10 uur was ik eindelijk klaar, na een werkdag van 11 uur. Ik was kapot, niet alleen door het aantal uren maar ook door de negatieve feedback die ik ontvangen had. Op dat moment zag ik het even allemaal niet meer zitten. Ik wist het allemaal niet meer, en had de hoop op supervisor ook opgegeven.
Die nacht had ik niet geweldig geslapen en het poetsen ging ook niet echt lekker. Ik moest het doen op de nieuwe manier die ik geleerd had, maar dat duurde natuurlijk allemaal wat langer. Inmiddels hadden de andere supervisors gehoord over mijn zware training/dag van de dag ervoor en werd er van alle kanten hulp gestuurd. Een van de porters heeft 2 stay overs en 1 departure volledig voor mij gepoetst en daarnaast heeft ie me ook nog geholpen in andere kamers. En ook een ander meisje heeft me geholpen. Uiteindelijk was ik om half 6 klaar en was er maar een ding dat ik wilde, naar huis toe en slapen.
En toen was het weekend! En kwam mijn lieve papa naar Londen! Ik moest zaterdag gewoon werken, maar omdat hij toch pas aan het eind van de dag kwam, was dat geen probleem. Ik had 2 kamers minder gekregen, maar helaas zat het niet mee. Ik had geen kamers beschikbaar in de ochtend en kon dus niet aan mijn eigen lijst beginnen. Heel vervelend want dat moet ik al mijn eigen kamers 's middags doen en is het de vraag of ik hulp krijg om op tijd klaar te zijn. Maar gelukkig kreeg ik hulp en was ik om 17.10 uur klaar. Een mooie tijd dacht ik zo. Meteen had ik mama een berichtje gestuurd of ze al wat van papa had gehoord. Ja, hij was geland en zat al in de bus richting de stad. Hij heeft gelukkig niet heel lang op het station hoeven te wachten. Nadat ik hem opgehaald had, zijn we samen richting huis vertrokken. Ik was ontzettend blij om hem weer te zien en volgens mij was het wederzijds. Aangekomen bij mijn thuis voor deze vijf maanden was hij enorm enthousiast over hoe ik woon. Gelukkig! Nadat we even gezellig gekletst hebben en hij met het thuisfront gebeld had, hebben we een tafeltje gereserveerd bij Jamie Oliver. Hetzelfde restaurant waar ik was eten met mijn verjaardag, maar het was goed en ze hadden nog plaats dus waarom niet. Even boodschappen gedaan en daarna via het hotel naar Jamie toe gegaan. Weer heerlijk gegeten, dus wie weet ga ik er nog wel een keer heen. Daarna richting huis vertrokken, we waren beide vroeg opgestaan om te werken, dus ook behoorlijk toe aan slaap.
Zondag hebben we eerst lekker ontbeten, en zijn we daarna de stad in gegaan. Via Buckingham Palace, door het park zijn we naar House of Parlements en de London Eye gewandeld. Eigenlijk wilde papa heel graag in de London Eye, maar omdat er zo'n lange rij stond zijn we doorgelopen langs de Thames. Papa was al de hele ochtend aan het zeuren om koffie. Ik heb geen koffiezetapparaat, dus hij kon geen koffie drinken bij z'n ontbijt. We zijn doorgelopen naar Tate Modern, en hebben op de bovenste verdieping (eindelijk) koffie zitten drinken. Naja, hij heeft koffie gedronken en ik thee. Nadat de benen weer een beetje uitgerust waren zijn we over de Millenium Bridge richting de St. James Cathedral gelopen. Vanaf daar zij we weer onder de grond gegaan richting Covent Garden. Bij Covent Garden hebben we rondgelopen, in de rij gestaan voor Ben's Cookies en heel veel dure auto's gezien. Van Covent Garden zijn we naar Leicester Square gelopen richting de M&M winkel. Daarna weer richting huis om ons klaar te maken voor ons diner. We hadden een tafeltje gereserveerd in het restaurant van de OXO Tower. We hebben heerlijk gegeten! Het restaurant was aan het verbouwen, maar ze hadden daaraan een hele leuke twist gegeven. De tafels waren gedecoreerd met bouwpapier en in een baksteen stond een bloementje. De bediening liep in gele veiligheidsvestjes en met een veiligheidshelm op. Het gaf een bijzondere twist aan het diner. Het uitzicht was geweldig! Zeker een aanrader om naar toe te gaan.
Maandag regende het helaas de hele dag. Het eigenlijke plan was om via Hyde Park en Kensington Gardens naar de Harrods te gaan. Het park en de gardens hebben we maar uit ons programma gehaald. Papa heeft 's ochtends nog zitten werken en daarna zijn we richting de Harrods gegaan. Daar hebben we rondgelopen en ons staan verbazen over de hoge prijzen en het vele personeel wat er rondliep. Vervolgens tegenover de Harrods koffie gedronken in een cafeetje. Dat is geen aanrader! Slechte service en je moet heel lang wachten. Papa moest om half 5 de bus hebben en we zouden van te voren sushi gaan eten. Er zit een sushirestaurant dicht bij de busstop, dus we zijn naar huis gegaan om de koffer op te halen om daarna naar het sushirestaurant te gaan. Het was de eerste keer sushi voor papa, en volgens mij vond ie het lekker. Daarna zijn we, door de regen, naar de busstop gegaan en heb ik papa op de bus gezet. Het was toch wel een beetje lastig om daar weer in je eentje achter te blijven. Onderweg terug naar de underground had ik weer natte oogjes, maar positief blijven! Het gaat al anderhalve maand beter dan verwacht en dat moet ik volhouden tot het einde. Nadat ik weer thuis was heb ik een beetje aan school zitten werken en 's avonds kwam Dominique weer gezellig langs.
Dinsdag moest ik weer terug naar stage. Ik was heel erg benieuwd of ik wel of niet als supervisor mocht beginnen. En gelukkig mocht ik dat. Ik moest meelopen met Anouk, ook een Nederlandse trainee, zij werkt al bijna een jaar in het hotel en volgende week vrijdag is haar laatste dagje. Samen hebben we alle kamers op de 6e en 7e verdieping gecheckt en heeft ze me uitleg gegeven over hoe je dat het beste kunt doen. Eigenlijk wel fijn om dat allemaal uitgelegd te krijgen in je eigen taal. 's Avonds weer samen met Dominique, en haar vriend gegeten. En iets te laat naar bed gegaan, want vandaag moest ik om 6.30 uur beginnen. 's Ochtends voordat de housekeepers beginnen worden voor hen de lijsten e.d. gemaakt. Vandaag heb ik meegekeken hoe dat moet, morgen moet ik weer meekijken en over een aantal weken moet ik het alleen doen. Nadat de lijsten gemaakt waren en uitgedeeld waren, heb ik de supervisor lijst voor Julia gemaakt. Zij is de assistente van de HSK manager en vandaag moest ik met haar meelopen. Er waren te weinig supervisors vandaar dat zij vandaag ook kamers ging checken. Omdat ik vroeg was begonnen mocht ik rond 15.00 uur naar huis. Maar voordat ik ging, kreeg ik m'n 30-days review. Dit is een soort evaluatiegesprek over de eerste 30 dagen. Ik had niet zoveel te melden, en het hotel heeft ook nog niet zo heel veel te zeggen. Ze zijn over het algemeen tevreden over me. Ik ben een hospitality person, lach altijd en ben vriendelijk, ben een teamworker en sta open voor feedback en doe er ook wat mee. Toch fijn om in je zak te steken, vooral omdat ik niet wist of ze wel tevreden over me zijn en na vorige week wist ik het al helemaal niet meer. Ik heb ook wat puntjes gekregen waarin ze verbetering willen zien, dus daar ga ik de komende weken aan werken. Over 30 dagen heb ik weer zo'n review en dan wordt het waarschijnlijk allemaal wat diepgaander.
Aankomende week wordt hopelijk iets minder hectisch. Morgen moet ik dus weer om 6.30 uur beginnen, nadat de housekeepers aan het werk zijn krijg ik mijn eigen floor toegewezen die ik moet checken. We beginnen met eentje. Ik ben er nog niet helemaal zeker van of het goed gaat komen en dat heb ik ze laten weten. Maar mocht ik vastlopen of problemen hebben dan kan ik altijd de office bellen voor hulp. Vrijdag zal ik dan 2 floors toegewezen krijgen en dan zal ik vanaf dan ga werken als full time supervisor verwacht ik. Zondag ben ik alweer vrij. Ik ga die dag besteden aan verslagen voor school , m'n tweede internship report, m'n trendblogs, m'n essay voor m'n verdiepingstaal en de puntjes op de i zetten voor m'n ICAR.
De komende tijd staan er echt allemaal leuke dingen op de planning. Volgende week woensdag tot vrijdag komen Anouk en mama naar Londen, 25 november ga ik samen met Dominique een dagje naar Londen (we moeten nog wel boeken) en 28 oktober komt m'n internship coach van school op bezoek. Ik ben benieuwd hoe die vindt dat het gaat en alles.
Jullie horen wel weer hoe het met mijn carrière als supervisor gaat en hoe alle leuke dingen die op de planning staan verlopen. Ik hoop dat m'n volgende blog niet weer zo lang op zich laat wachten. Maar nogmaals sorry, ik kon er geen tijd voor vinden om een blog te typen..
Liefs uit Londen!
En alweer hebben jullie ontzettend lang moeten wachten op een berichtje uit Londen. Het spijt me, maar afgelopen week was nogal hectisch en in het weekend was papa hier, dus ik had niet echt tijd om een blog te typen. Maar nu heb ik wat tijd en laat ik jullie maar even wat van me horen. Ik was gebleven bij mijn tweede oriëntatiedag. OMG! Dat is al meer dan een week geleden. Wat gaat de tijd toch snel!
De tweede oriëntatiedag leek op een schooldag, en dan vooral op een hoorcollege. Veel luisteren en informatie opnemen. Informatie over veiligheid, training programma's, benefits, waardes, contracten en nog veel meer. Het was wel interessant allemaal. Gelukkig werd het afgewisseld met leuke en lekkere dingen. Om de omgeving van het hotel te leren kennen gingen we op speurtocht om bepaalde dingen te vinden en er een foto van te maken. Maar het aller leukste van de dag was het uitproberen van de Afternoon Tea. Mmmmm! Alle gebakjes, sandwiches en de scones waren echt heerlijk. Ik heb 50% korting op alle F&B in het hotel, dus wie gaat er met mij mee Afternoon Tea'en? De dag werd afgesloten met een borrel, waar ook de GM en andere managers aanwezig waren.
De volgende dag mocht ik weer aan de poets, maar na 2 dagen off en 2 dagen oriëntatie kon ik er wel weer tegenaan. In m'n pauze kreeg ik het leuke nieuws te horen, dat ik volgende week (deze week dus) mag beginnen als supervisor. Eindelijk! Het poetsen was ik wel zat en ik had nou niet echt het gevoel dat ik er veel van leerde.
Maar donderdag veranderde het hele feestje. 's Ochtends kreeg ik meteen van de managerassistente te horen dat ze gehoord had van supervisors dat mijn kamers verre weg van goed waren. Huh? Ik heb een maand lang niks gehoord en nu was het opeens niet meer goed. Ik vroeg haar of ze wist wat ik dan verkeerd deed, maar dat kon ze me niet vertellen. Ze zei dat ze m'n supervisor zal sturen om het te vertellen. Toen mijn supervisor mijn kamer binnen kwam zei hij niks over wat slecht was. Hij was me alleen maar aan het pesten, zoals die tegenwoordig altijd doet. Het is een ontzettend aardige, gezellig man die het nogal leuk vind mij voor de gek te houden. Maar ach, ik ben wel wat gewend met mijn pannenkoekenvriendjes. Ik vond het allemaal een beetje raar, nooit had ik wat gehoord en nu na een maand was het niet meer goed, maar hij zei niks. En toen kwam om 16.00 uur een einde aan de onduidelijkheid. De vorige dag had Liana mijn kamers gecheckt en zij was in schok geweest over hoe ik het deed. Ze kwam mij uitleggen hoe ik het moest doen. Ze is een persoon met een pockerface en een directe manier van communiceren. Hierdoor komt ze behoorlijk hard en emotieloos over, terwijl ze (dat zeg ik nu, op dat moment dacht ik iets anders), eigenlijk heel aardig is. Na die harde training moest ik nog, volgens mij, 6 stay overs poetsen, en inmiddels was het al 17.00 uur geweest. Om 19.10 uur was ik eindelijk klaar, na een werkdag van 11 uur. Ik was kapot, niet alleen door het aantal uren maar ook door de negatieve feedback die ik ontvangen had. Op dat moment zag ik het even allemaal niet meer zitten. Ik wist het allemaal niet meer, en had de hoop op supervisor ook opgegeven.
Die nacht had ik niet geweldig geslapen en het poetsen ging ook niet echt lekker. Ik moest het doen op de nieuwe manier die ik geleerd had, maar dat duurde natuurlijk allemaal wat langer. Inmiddels hadden de andere supervisors gehoord over mijn zware training/dag van de dag ervoor en werd er van alle kanten hulp gestuurd. Een van de porters heeft 2 stay overs en 1 departure volledig voor mij gepoetst en daarnaast heeft ie me ook nog geholpen in andere kamers. En ook een ander meisje heeft me geholpen. Uiteindelijk was ik om half 6 klaar en was er maar een ding dat ik wilde, naar huis toe en slapen.
En toen was het weekend! En kwam mijn lieve papa naar Londen! Ik moest zaterdag gewoon werken, maar omdat hij toch pas aan het eind van de dag kwam, was dat geen probleem. Ik had 2 kamers minder gekregen, maar helaas zat het niet mee. Ik had geen kamers beschikbaar in de ochtend en kon dus niet aan mijn eigen lijst beginnen. Heel vervelend want dat moet ik al mijn eigen kamers 's middags doen en is het de vraag of ik hulp krijg om op tijd klaar te zijn. Maar gelukkig kreeg ik hulp en was ik om 17.10 uur klaar. Een mooie tijd dacht ik zo. Meteen had ik mama een berichtje gestuurd of ze al wat van papa had gehoord. Ja, hij was geland en zat al in de bus richting de stad. Hij heeft gelukkig niet heel lang op het station hoeven te wachten. Nadat ik hem opgehaald had, zijn we samen richting huis vertrokken. Ik was ontzettend blij om hem weer te zien en volgens mij was het wederzijds. Aangekomen bij mijn thuis voor deze vijf maanden was hij enorm enthousiast over hoe ik woon. Gelukkig! Nadat we even gezellig gekletst hebben en hij met het thuisfront gebeld had, hebben we een tafeltje gereserveerd bij Jamie Oliver. Hetzelfde restaurant waar ik was eten met mijn verjaardag, maar het was goed en ze hadden nog plaats dus waarom niet. Even boodschappen gedaan en daarna via het hotel naar Jamie toe gegaan. Weer heerlijk gegeten, dus wie weet ga ik er nog wel een keer heen. Daarna richting huis vertrokken, we waren beide vroeg opgestaan om te werken, dus ook behoorlijk toe aan slaap.
Zondag hebben we eerst lekker ontbeten, en zijn we daarna de stad in gegaan. Via Buckingham Palace, door het park zijn we naar House of Parlements en de London Eye gewandeld. Eigenlijk wilde papa heel graag in de London Eye, maar omdat er zo'n lange rij stond zijn we doorgelopen langs de Thames. Papa was al de hele ochtend aan het zeuren om koffie. Ik heb geen koffiezetapparaat, dus hij kon geen koffie drinken bij z'n ontbijt. We zijn doorgelopen naar Tate Modern, en hebben op de bovenste verdieping (eindelijk) koffie zitten drinken. Naja, hij heeft koffie gedronken en ik thee. Nadat de benen weer een beetje uitgerust waren zijn we over de Millenium Bridge richting de St. James Cathedral gelopen. Vanaf daar zij we weer onder de grond gegaan richting Covent Garden. Bij Covent Garden hebben we rondgelopen, in de rij gestaan voor Ben's Cookies en heel veel dure auto's gezien. Van Covent Garden zijn we naar Leicester Square gelopen richting de M&M winkel. Daarna weer richting huis om ons klaar te maken voor ons diner. We hadden een tafeltje gereserveerd in het restaurant van de OXO Tower. We hebben heerlijk gegeten! Het restaurant was aan het verbouwen, maar ze hadden daaraan een hele leuke twist gegeven. De tafels waren gedecoreerd met bouwpapier en in een baksteen stond een bloementje. De bediening liep in gele veiligheidsvestjes en met een veiligheidshelm op. Het gaf een bijzondere twist aan het diner. Het uitzicht was geweldig! Zeker een aanrader om naar toe te gaan.
Maandag regende het helaas de hele dag. Het eigenlijke plan was om via Hyde Park en Kensington Gardens naar de Harrods te gaan. Het park en de gardens hebben we maar uit ons programma gehaald. Papa heeft 's ochtends nog zitten werken en daarna zijn we richting de Harrods gegaan. Daar hebben we rondgelopen en ons staan verbazen over de hoge prijzen en het vele personeel wat er rondliep. Vervolgens tegenover de Harrods koffie gedronken in een cafeetje. Dat is geen aanrader! Slechte service en je moet heel lang wachten. Papa moest om half 5 de bus hebben en we zouden van te voren sushi gaan eten. Er zit een sushirestaurant dicht bij de busstop, dus we zijn naar huis gegaan om de koffer op te halen om daarna naar het sushirestaurant te gaan. Het was de eerste keer sushi voor papa, en volgens mij vond ie het lekker. Daarna zijn we, door de regen, naar de busstop gegaan en heb ik papa op de bus gezet. Het was toch wel een beetje lastig om daar weer in je eentje achter te blijven. Onderweg terug naar de underground had ik weer natte oogjes, maar positief blijven! Het gaat al anderhalve maand beter dan verwacht en dat moet ik volhouden tot het einde. Nadat ik weer thuis was heb ik een beetje aan school zitten werken en 's avonds kwam Dominique weer gezellig langs.
Dinsdag moest ik weer terug naar stage. Ik was heel erg benieuwd of ik wel of niet als supervisor mocht beginnen. En gelukkig mocht ik dat. Ik moest meelopen met Anouk, ook een Nederlandse trainee, zij werkt al bijna een jaar in het hotel en volgende week vrijdag is haar laatste dagje. Samen hebben we alle kamers op de 6e en 7e verdieping gecheckt en heeft ze me uitleg gegeven over hoe je dat het beste kunt doen. Eigenlijk wel fijn om dat allemaal uitgelegd te krijgen in je eigen taal. 's Avonds weer samen met Dominique, en haar vriend gegeten. En iets te laat naar bed gegaan, want vandaag moest ik om 6.30 uur beginnen. 's Ochtends voordat de housekeepers beginnen worden voor hen de lijsten e.d. gemaakt. Vandaag heb ik meegekeken hoe dat moet, morgen moet ik weer meekijken en over een aantal weken moet ik het alleen doen. Nadat de lijsten gemaakt waren en uitgedeeld waren, heb ik de supervisor lijst voor Julia gemaakt. Zij is de assistente van de HSK manager en vandaag moest ik met haar meelopen. Er waren te weinig supervisors vandaar dat zij vandaag ook kamers ging checken. Omdat ik vroeg was begonnen mocht ik rond 15.00 uur naar huis. Maar voordat ik ging, kreeg ik m'n 30-days review. Dit is een soort evaluatiegesprek over de eerste 30 dagen. Ik had niet zoveel te melden, en het hotel heeft ook nog niet zo heel veel te zeggen. Ze zijn over het algemeen tevreden over me. Ik ben een hospitality person, lach altijd en ben vriendelijk, ben een teamworker en sta open voor feedback en doe er ook wat mee. Toch fijn om in je zak te steken, vooral omdat ik niet wist of ze wel tevreden over me zijn en na vorige week wist ik het al helemaal niet meer. Ik heb ook wat puntjes gekregen waarin ze verbetering willen zien, dus daar ga ik de komende weken aan werken. Over 30 dagen heb ik weer zo'n review en dan wordt het waarschijnlijk allemaal wat diepgaander.
Aankomende week wordt hopelijk iets minder hectisch. Morgen moet ik dus weer om 6.30 uur beginnen, nadat de housekeepers aan het werk zijn krijg ik mijn eigen floor toegewezen die ik moet checken. We beginnen met eentje. Ik ben er nog niet helemaal zeker van of het goed gaat komen en dat heb ik ze laten weten. Maar mocht ik vastlopen of problemen hebben dan kan ik altijd de office bellen voor hulp. Vrijdag zal ik dan 2 floors toegewezen krijgen en dan zal ik vanaf dan ga werken als full time supervisor verwacht ik. Zondag ben ik alweer vrij. Ik ga die dag besteden aan verslagen voor school , m'n tweede internship report, m'n trendblogs, m'n essay voor m'n verdiepingstaal en de puntjes op de i zetten voor m'n ICAR.
De komende tijd staan er echt allemaal leuke dingen op de planning. Volgende week woensdag tot vrijdag komen Anouk en mama naar Londen, 25 november ga ik samen met Dominique een dagje naar Londen (we moeten nog wel boeken) en 28 oktober komt m'n internship coach van school op bezoek. Ik ben benieuwd hoe die vindt dat het gaat en alles.
Jullie horen wel weer hoe het met mijn carrière als supervisor gaat en hoe alle leuke dingen die op de planning staan verlopen. Ik hoop dat m'n volgende blog niet weer zo lang op zich laat wachten. Maar nogmaals sorry, ik kon er geen tijd voor vinden om een blog te typen..
Liefs uit Londen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
