I'm still alive! - Reisverslag uit Londen, Verenigd Koninkrijk van Milou Maters - WaarBenJij.nu I'm still alive! - Reisverslag uit Londen, Verenigd Koninkrijk van Milou Maters - WaarBenJij.nu

I'm still alive!

Door: Milou

Blijf op de hoogte en volg Milou

28 Oktober 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen

Hello allemaal,

Wow! De tijd vliegt echt voorbij. Inmiddels zit ik hier alweer bijna 2 maanden! En daarnaast is het al 12 dagen geleden dat ik hierop iets heb geschreven. Dus laat ik jullie maar gauw een update geven van mijn avonturen hier in Londen. En zoals gewoonlijk beginnen we waar ik de vorige keer geëindigd ben..

Oeps! Eigenlijk weet ik het allemaal niet meer zo goed. Ik kan dus niet echt een verslag geven van dag tot dag, tenminste niet van de dagen die langer geleden zijn. Ik werk dus momenteel al een aantal dagen als supervisor. Om eerlijk te zijn vind ik het helemaal niet zo leuk. Ik denk dat ik het poetsen van kamers zelfs nog iets beter vond om te doen. Als supervisor ben je alleen maar het werk van anderen aan het nakijken. Je loopt een beetje rond, klopt op deuren, checkt de boel en klaar. Je ziet totaal geen resultaat van je harde werken. Dat zie je wel als je aan het poetsen bent, je ziet de kamer wanneer de gast net vertrokken is en nadat je hem gepoetst hebt is ie weer helemaal klaar voor de volgende gasten. Over het algemeen gaat het supervisor zijn wel goed. Ik vind het lastig om schoonmaaksters terug te sturen. Want het lijkt mij sneller als ik het zelf even poets, dus dat is wel iets wat ik moet ontwikkelen. Niet zelf poetsen, maar mensen terugsturen. Maar waar ligt de grens in zelf doen en terugsturen? Dat vind ik lastig en moet ik dus even uitzoeken hoe ik dat wil doen. De laatste paar dagen waren hectisch! Het hotel heeft een bezetting van 95% of meer en steeds behoorlijk veel departures en arrivals kamers. Moeilijk om te managen en voor de schoonmaakster hartstikke zwaar om te doen. Vandaag was het ook weer een dag met een hoge bezetting en ging het niet helemaal lekker. Ik had helaas ook niet de beste meiden op m'n floors, maja daar doe je niet veel aan. Aan het eind van de dag begon m'n telefoon weer behoorlijk te rinkelen. Gasten stonden beneden te wachten, Housekeeping Office was niet tevreden over het aantal kamers dat nog dirty stond bij mij en ik wist niet meer wat ik moest doen. Eigenlijk had ik bijna alle kamers die gecheckt konden worden gecheckt en voor de rest moest ik wachten totdat de meiden klaar waren. Maja, dat zag de Office niet en Front Office al helemaal niet. Maar het is ons gelukt! Ik heb het voor elkaar gekregen dat alle supervisors en zelfs de head housekeeping aan de poets gingen om de kamers op tijd af te krijgen. Natuurlijk is dat niet de normaalste gang van zaken. Sorry, het was niet mijn fout dat die kamers niet op tijd klaar waren. Ik poets ze niet, moet ze alleen checken en als de meiden niet snel genoeg zijn kan ik er ook vrij weinig aan doen volgens mij. Misschien had ik het beter moeten managen? Maja, laten we het zien als een leermoment en alles wat vandaag gebeurd is gebruiken voor verbeteringen in de toekomst.

Morgen komt mijn internship coach van school langs om te praten over hoe het gaat en ook om het verhaal van het hotel te horen. Ik ben heel benieuwd wat hij en het hotel te zeggen hebben. Zelf ben ik tevreden over hoe het nu gaat. Ik wil alleen iets meer uitdaging in de werkzaamheden die ik doe, dus hopelijk kan hij mij daar bij helpen.

Zoals de meeste van jullie wel weten waren Anouk en mama afgelopen week 3 dagen hier. Ik heb 3 heerlijke dagen gehad. Beetje de toerist uitgehangen en natuurlijk genoten van het feit dat zij hier waren. Woensdag ochtend vlogen ze vanaf Weeze naar Londen Stansted. Anouk dacht dat ik de hele dag moest werken, maar dat was helemaal niet zo. Dus op Bakerstreet station, waar ze werden afgezet met de bus, stond ik te wachten. Ik had het per ongeluk al een beetje verklapt via de whatsapp, maar het was nog steeds een verassing voor haar. Ze vond het hartstikke leuk dat ik toch de hele dag vrij was. Nadat we kaartje voor hen gekocht hadden voor de metro zijn we naar mijn huisje vertrokken. Voor Anouk de eerste keer dat ze het live te zien zou krijgen. Ze vond het mooi en kon er wel twee nachtjes slapen. Nadat we even gekletst hadden, ik mijn Nederlandse snoepjes en koekjes in ontvangst had genomen zijn we even boodschappen gaan doen. Evy's vader was het weekend van te voren hier geweest en zij had het dekbed voor de slaapbank aan hem mee teruggeven naar Nederland. Dus ik moest ik dekbed halen anders konden ze niet eens hier blijven slapen. Bij de Primark maar voor een klein prijsje een heerlijk warm dekbed gekocht en ook even ontbijtjes gehaald in de supermarkt. Deze spullentjes thuis afgezet en toen kon het toeristenavontuur de weer beginnen. Ik heb met mama en Anouk woensdags ongeveer hetzelfde rondje gemaakt als met papa op de eerste dag. Via Buckingham Palace naar House of Parlements en de Londen Eye en dan door langs de Thames naar de Millenium Bridge. Ik had gereserveerd voor een afternoon tea in mijn hotel, dus we konden niet het volledige rondje lopen. Om 5 uur hadden we gereserveerd voor de afternoon tea, maar ik denk dat we uiteindelijk pas begonnen rond 6 uur/half 7. Ik moet papieren hebben om het hotel binnen te komen zonder dat ik moet werken en om korting te krijgen. Werknemers hebben namelijk 50% korting op alle F&B en spa-faciliteiten in het hotel. Die papieren waren niet helemaal rond, dachten ze, dus eigenlijk moesten we weg. De manager van de Hansom Lounge heeft nog geprobeerd om voor ons ergens anders een afternoon tea te regelen. Uiteindelijk bleken de papieren toch wel in orde te zijn, maar het probleem was dat de reservering op mama's naam stond en die papieren natuurlijk op mijn naam. Ter compensatie kregen we een glaasje champagne en daarna kon de afternoon tea beginnen. We hebben heerlijk gegeten en het is behoorlijk veel, dus daardoor en door de late start hebben we er maar ons avondeten van gemaakt. Rond half 8 waren we klaar en hebben we de underground naar Tower Hill gepakt. Als je hier uitstapt kom je bij de Tower of London en de Tower Bridge uit. Het was al donker, maar het was heel gaaf om te zien met alle lampjes. We zijn over de Tower Bridge en een stukje langs de Thames gelopen voordat we naar huis gingen. Thuis de slaapbank uitgeklapt, tandjes gepoetst en richting dromenland vertrokken.
De volgende ochtend hebben we ontbeten waarna we richting Picadilly zijn vertrokken. Vanaf daar zijn we naar Leicester Square en M&M-winkel gelopen. En toen door naar Covent Garden en China Town. Anouk wilde ook heel graag winkelen in Londen. Eigenlijk was het plan om dat na de afternoon tea te doen, maar omdat die langer duurde dan gepland hadden we dat verschoven naar de volgende dag. Vanaf China Town zijn we richting Oxford Street gelopen. Daar hebben we eerst zitten lunchen en toen zijn we de winkels ingegaan. We hebben niet heel veel gekocht, maar gewoon gezellig rond geslenterd. Mama wilde Dominique heel graag leren kennen en op Do's en mijn lijstje 'what to do in London' stond nog pannenkoeken eten in het pannenkoekenrestaurant hier. Dus ik had aan mama gevraagd of ze het leuk vond om samen met Do pannenkoeken te gaan eten. Dat vond ze een leuk idee en dus ging Do 's avonds mee uit eten. Via de navigatie op onze telefoon dachten we het wel te kunnen vinden. Maar die stuurde ons volledige de andere kant op, dus daarna hebben we toch maar de huisnummers gevolgd en hadden we het snel gevonden. De pannenkoeken waren echt lekker, al moet ik zeggen dat ik die van de PKB denk ik lekkerder vind.
En toen was het alweer vrijdag, de laatste dag voor Anouk en mama in London. We zijn via Kensington Gardens en Hyde Park naar de Harrods gelopen. Bij de Harrods hebben we rondgekeken en heb ik me weer staan verbazen over de prijzen daar. Daarna zijn we de koffers gaan ophalen en, net als met papa, sushi gaan eten. Voor Anouk en mama de eerste keer en een hele ervaring. Vervolgens heb ik ze op de bus naar het vliegveld gezet. En weer had ik weer moeite met het afscheid nemen. Ik heb het enorm naar m'n zin hier en het gaat echt beter dan verwacht. Maar stiekem kijk ik toch ook wel een beetje uit naar eind januari dat ik weer terug mag. But don't worry about my, ik heb het nog steeds naar m'n zin en geniet nog steeds van mijn tijd hier. Ik moet alleen even uit dit dipje komen en daar hebben Do en ik elkaar voor..

Dan heb ik nog een ding dat ik graag even van me af wil schrijven. Zoals ik al eerder schreef hebben Evy en ik wat problemen onderling. Evy heeft vorige week dinsdag besloten dat ze gaat verhuizen en mij dus gaat verlaten. Dit betekent dat zij voor mij opzoek is naar een nieuwe huisgenoot. Ik ben het er eerlijk gezegd absoluut niet mee eens en voel me behoorlijk voor het blok gezet. Ik moet dus vanaf 1 november gaan samenwonen met een wild vreemde omdat zij niet kan samenleven met mij. Dat heeft ze natuurlijk niet als reden opgegeven, maar ik denk dat dat het wel is. Ik denk dat ik degene ben waardoor zij wil verhuizen. Tja, daar lig ik dan niet wakker van. Maar wel om het feit hoe dit nu allemaal loopt. Ik zit hier en betaal zo veel omdat ze me toen ook al voor het blok zette en mij gepusht heeft om dit als woonruimte te nemen. Nu kan zij het niet meer betalen, dat heeft ze als reden opgegeven, en gaat ze ervan door. Daardoor zit ik straks met iemand opgescheept die ik totaal niet ken en ook niet zeker weet of die te vertrouwen is. Ik vind dit een lastige situatie en weet niet zo goed wat ik ermee moet. In de weg gaan lopen of meewerken? Gelukkig heb ik thuis en Do die mij steunen en adviseren en sta ik er dus niet alleen voor. Ik vind het echt vervelend dat het zo moet lopen, en vraag me ook echt af wat ik precies verkeerd heb gedaan.

Lieve allemaal, inmiddels is het hier inmiddels bijna half 12 en wordt het toch maar eens tijd om naar dromenland te gaan. Morgen heb ik een dagje vrij! Dit keer ga ik niet de toerist uithangen, maar even hard aan het werk voor school en wat dingen regelen. Aan het eind van de dag heb ik dan m'n afspraak met mijn coach van school. Ik ben benieuwd wat hij allemaal te zeggen heeft. Welterusten allemaal! Hopelijk volgt mijn volgende blogje sneller dan dit keer, maar ik kan dat helaas niet beloven. Het weekend ben ik alweer vrij, samen met Do. We gaan leuke dingen doen, maar ik denk dat ik dan alweer tijd heb om jullie op de hoogte te stellen. Ik spreek jullie snel weer! Heel veel liefs uit Londen! xx

  • 29 Oktober 2014 - 16:21

    Judith Lemmen:

    Ha die Milou,
    wat heb je weer een prachtig verslag geschreven. Heel duidelijk te volgen maar ook mede dankzij de verhalen van je moeder. Wat maak jij een heleboel mee zeg, zowel op je werk als met je huisgenootje als in Londen zelf. Wat lijkt het me lastig om over te schakelen naar de functie van supervisor maar wat doe je het goed! Alles is nieuw en wennen. Ben benieuwd wat je begeleider van school maar ook van het hotel hebben gezegd. Fantastisch dat papa, mama en Anouk het water overgestoken zijn en dat jullie zulke mooie dagen met elkaar beleefd hebben. Blijvende herinneringen die je tijdens een dipje er weer bovenop kunnen helpen!
    Succes de komende tijd weer op je werk maar ook thuis. Geniet van de vrije dagen met Do maar zo te lezen lukt jullie dat aardig! Hartelijke groeten, ook van Hans en de jongens. Liefs Judith

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Milou

Lieve allemaal, Ik ga proberen om tijdens mijn 5 maanden in Londen te bloggen over alles wat ik daar mee maak. Of dat gaat lukken weet ik nog niet, maar ik ga mijn best doen om jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen daar. Ik ga jullie missen! Tot snel! xxx

Actief sinds 30 Aug. 2014
Verslag gelezen: 222
Totaal aantal bezoekers 22427

Voorgaande reizen:

27 Augustus 2016 - 06 Februari 2017

Management Internship, Londen

30 Augustus 2014 - 31 Januari 2015

Operational Internship, Londen

Landen bezocht: