118 uur in 10 dagen

Lieve allemaal,

Opnieuw hebben jullie weer ontzettend lang moeten wachten op een nieuw bericht uit Londen, maar de afgelopen dagen ben ik ontzettend druk geweest. Vorige week heb ik tien dagen achter elkaar moeten werken en dit waren tien mega hectische, drukke en lange dagen. In totaal heb ik bijna 118 uur gemaakt in tien dagen. Dus het aantal uren dat ik normaal gesproken in één maand in de zomervakantie bij de PKB maakte, heb ik nu gewoon in tien dagen gedraaid. Halleluja!

Zaterdag 5 november hadden we 's avonds een diner voor een foundation of iets voor scholen in Jamaica. Ik hoefde zelf niet het diner mee te draaien, maar heb de hele dag staan op bouwen. Ruim 1000 glazen hebben we staan poleren, daarna al het bestek en vervolgens alle tafels opdekken. Toen het diner begon, mocht ik naar huis. De volgende ochtend hoorde ik dat het diner een gekkenhuis was. De boel was slecht geregeld, gasten waren ontevreden en het was een grote puinhoop na afloop. Wat was ik blij dat ik daar niet bij was. Die vrijdag ervoor had ik ook al geluk gehad met mijn eigen event en opnieuw was ik er niet wanneer het een grote chaos was.

Zondag had ik weer mijn eigen event en was er de hele dag eigenlijk geen manager te zien. Ik had het Herbalife event. Zij komen iedere maand één keer op zondag om nieuwe producten te testen en workshops te geven over een gezonde levensstijl. Voor ons als personeel van het hotel is er niet zoveel aan, je moet alleen ervoor zorgen dat alles bijgevuld blijft en alles opruimen/schoonmaken. Ze hebben hun eigen F&B, dus daar hoef je niet naar om te kijken. Het was een prima dagje, niet te druk en volgens mij was de organizer ook wel tevreden. Alleen de kerk die ook altijd op zondag in het hotel is veroorzaakte te veel geluidsoverlast. Aan het eind van de dag sprak ik de organizer en die zij dat ik heel behulpzaam was en goed voor ze gezorgd had, meer dan voorgaande contactpersonen. In december hebben ze een kersteditie van hun workshop/event en ze hopen dat ik er dan ook weer ben. Dat heb ik zelf niet in de hand, maar ik heb ze gezegd dat ze dat wel konden laten weten aan het managementteam en dat zij er dan misschien wel rekening mee houden bij het maken van het rooster.

Maandag begon de nieuwe week, een week die enorm hectisch zou worden. Bijna iedere dag mocht ik om 6.30 uur beginnen en heb ik minimaal 10 uur op een dag gedraaid. Maandag begon het met een VIP meeting in de Executive Lounge, of voor die twee dagen de City Suite. City Suite is een nieuwe meeting room, maar deze was nog niet klaar. Dus hadden we voor twee dagen de nieuwe Executive Lounge omgetoverd tot City Suite. Ik moest de hele dag bij die meeting zijn en mocht ten alle tijden de room niet verlaten. Ik voelde me toch wel een beetje opgesloten. Ik had iemand anders die alles iedere keer moest gaan halen en zij had dus het up and down. De Executive Lounge is namelijk op de twaalfde verdieping van het hotel, terwijl alles van Meeting en Events onder de grond zit. Ik heb dus wel de hele dag kunnen genieten van het mooie uitzicht, maar verder kon ik alleen maar staan en aanwezig zijn. Aan het eind van de dag moesten we de Executive Lounge opruimen, samen met nog een andere collega hebben we heel veel lol gehad. Iedereen was behoorlijk gaar van die dag dus we liepen een beetje te ouwehoeren met z'n drieën.

En dinsdag begon dan het hele grote event van die week. De meeting van maandag was daar ook onderdeel van, maar dat was maar voor een klein groepje. Dinsdag hadden we meer dan 250 gasten, meetings in Ballroom en een expositie en alle F&B in Plaza Suite. Een enorm event en ik was in charge samen met een van de managers. Dinsdag was ik echt verdwaald, ik snapte er namelijk niet veel van. We hadden drie buffets, drie coffee stations en het was mega hectisch. Ik was in charged, maar zo voelde het totaal niet voor mij want de managers waren ook aanwezig en ik deed maar wat zij zeiden wat ik moest doen. Het was een hele rare dag en ik was blij toen die erop zat.

Woensdag was precies hetzelfde, maar nu moest ik het alleen doen. Ik begreep al meer wat de bedoeling was en moest me nu ook meer als supervisor gedragen. Taken uitdelen was het belangrijkste en dat heb ik de laatste dagen ook veel gedaan en veel van geleerd. Het is moeilijk om van de een op de andere dag niet zelf meer de dingen te doen, maar deze dingen uit te delen en alleen maar te controleren en de overview te houden. Maar het ging goed, beter dan dinsdag en ik heb de hele dag geen manager gezien.
Ook donderdag was precies hetzelfde als de voorgaande dagen en ik merkte aan mezelf dat het opnieuw beter ging. Alleen tijdens de lunch ging het helemaal mis. Dat kwam vooral omdat we niet genoeg eten hadden en dus iedere keer om nieuw eten gevraagd moest worden bij de chefs. Dit is nogal een moeilijk proces en ik was ontzettend blij dat de Head of Department daar was om me te redden want zelf kon ik het niet aan. Donderdag was de laatste dag van het event en aan het eind van de dag sprak ik nog even met de managers over hoe het gegaan was. Ze zeiden inderdaad gezien te hebben dat ik dinsdag nogal verdwaald was en er niet veel van begreep. Maar de dagen daarna had ik me herpakt en grote stappen gemaakt in mijn nieuwe functie, dus ze waren tevreden!

Vrijdag kon ik eindelijk even uitslapen, want ik had een evening shift. Mijn allereerste evening shift waarbij ik in charge was en moest afsluiten. De managers moesten namelijk overdag allemaal aanwezig zijn en daarom hadden ze mij nodig om de evening shift te doen. We moesten opbouwen voor het drukke weekend. Drie meeting rooms moesten opgebouwd worden en daarnaast moesten we cutlery en glazen voorbereiden voor de lunch en diner. Het opbouwen ging goed en voorspoedig, we waren met meer dan genoeg mensen en hadden het vrij snel gedaan. Maar toen kwam het probleem, stewarding wilde niet meewerken. De jongenman van stewarding beweerde mij dat hij de cutlery en glazen allemaal niet had, want die moesten gehuurd worden omdat het zo druk was van het weekend en die zouden pas zaterdagochtend binnen komen. Na een paar honderd keer vragen, gaf ik het op en schreef ik in het hand over book dat ik de cutlery en glazen niet kon voorbereiden omdat stewarding zei dat ze die niet hadden. Ik wilde hem niet geloven, maja om eindeloos door te vragen had ook geen zin.

Zaterdag had ik opnieuw een evening shift, dus kon ik een beetje uitslapen en heb ik aan mijn project voor school gewerkt. 's Ochtends kreeg ik een berichtje van een collega dat stewarding inderdaad niet eerlijk was geweest en alles gewoon in hun storage was. Pfff! Ik had dus wel gewoon een goede evening shift kunnen draaien en alles kunnen doen wat me verteld was. Maar nee, omdat die pipo niet wilde meewerken kon ik mijn eerste evening shift niet volledig goed doen. Die zaterdag was druk, chaotisch en verschrikkelijk lang. In totaal heb ik bijna zestien uur gewerkt. Ik begon om twee uur 's middags en kwart voor zes de volgende ochtend was ik eindelijk klaar. Toen ik begon moesten we Plaza Suite opbouwen voor een diner buffet die avond en het was mijn verantwoordelijkheid dat alles op tijd klaar was en dat we alles hadden. Toen het buffet opbouwt moest worden, waar we een uur de tijd voor hadden, bleek dat ik iets vergeten was. Iets heel belangrijks! We hadden namelijk alles, op de shaving dishes na. Tja, en wat heb je zeker nodig voor een buffet shaving dishes. Omdat we nog twee andere events hadden waar ze shaving dishes voor nodig hadden, konden ze natuurlijk niet zo 1, 2, 3 gevonden worden. De manager was geïrriteerd en ik zag het ook even niet meer zitten. Ik zat er op dat moment ook echt even doorheen, de hele week was ik al aan het rennen, deed ik me best en nu ging het gewoon even niet meer. Ik was kapot, maja geen tijd voor je moet door. Gelukkig hadden we op tijd de shaving dishes ergens uit een stoffig magazijn kunnen toveren. Staan wij helemaal ready on time, blijven die gasten ruim 20 minuten langer in hun meeting zitten en het enige wat wij dan kunnen doen is wachten. Pffff! Alle stress en het heen en weer geren voor niks.
Na het buffet diner ging het grootste deel van het team, inclusief de managers naar huis en was het mijn taak om samen met een paar andere op te bouwen voor de volgende dag. Nou, wat een verschrikkelijke nacht was dat zeg! De agency staff die niet standaard in het hotel werkt wilde zo snel mogelijk naar huis en uiteindelijk bleef ik met drie jongens over met wie ik in totaal drie verdiepingen moest opbouwen. Het was hels en we hebben het ook echt niet op tijd afgekregen. Onze eerste prioriteit was opbouwen voor het ontbijt de volgende ochtend. Opnieuw in gevecht geweest met stewarding om alle benodigdheden te krijgen. We deden rustig aan omdat we daarna door moesten naar Ballroom, maar daar was een feest tot 2.00 uur en eerder konden we er niet in. We zouden ook door kunnen naar City Suite, maar ook die gasten bleven tot een uurtje of 1.00 uur hangen. Het feest in Ballroom had ook veel dingen die we nodig hadden voor het opbouwen voor het ontbijt, dus dat schoot ook niet echt op. Diegene die dit gepland had, kon ik op dat moment echt schieten. Een uurtje voordat het ontbijtteam kwam, was de room zo goed als klaar en konden wij door naar het volgende. Het was inmiddels al 3.00 uur 's nachts en wij zaten er allemaal doorheen. Met de lift naar de volgende verdieping, want we konden echt niet meer traplopen, kwamen we aan in Ballroom. Een grote puinhoop! De moed zakte ons echt even in de schoenen, we moesten dit echt gaan opruimen en daarna opnieuw opbouwen want het ontbijtteam zou daar geen tijd voor hebben en het team voor het event in de Ballroom kon dat zelf ook niet allemaal doen. Dus, daar gingen we dan als een stel slakken Ballroom schoonmaken en opbouwen. Uiteindelijk waren we rond kwart voor zes 's ochtends klaar en werden we bijna letterlijk door de manager naar buiten gekickt. Eindelijk slapen dacht ik, maar toen ik bijna thuis was begon het al licht te worden en dus wist ik genoeg. Lang slapen zou het niet worden. En inderdaad, na ongeveer 2,5 uur werd ik weer wakker en kon ik echt niet meer slapen. Ik had niks meer te eten in huis en dus moest ik noodgedwongen pannenkoeken ontbijten. Vervelend! Niet echt, maar natuurlijk niet echt gezond als je die dag van tevoren geen diner hebt gehad maar wel bijna zestien uur hebt gewerkt.

Om 15.00 uur begon de volgende werkdag, ik kon op mijn benen staan en lopen maar dat was het ook wel. Toen ik in de office kwam kreeg ik te horen dat ik in charge was voor het diner die avond omdat de manager die dat eigenlijk moest doen zich ziek had gemeld. Aii, hoe ga ik dat doen met zo weinig slaap. Naja, gewoon doen dacht ik. Gelukkig was het buffet en dus vrij makkelijk. Maar de organizer was niet zo makkelijk. Het ging al mis dat de muziek eruit sprong tijdens de drinkreceptie. Ze hadden een eigen DJ met DJ-set meegenomen, maar die zat op het stroom met een kabel en dat kon de boel natuurlijk niet aan. Ik maintenance gebeld die het probleem kwam oplossen, maar voor mevrouw duurde dat allemaal al te lang. Uiteindelijk gebeurde het nog een keertje, net toen het buffet geopend was. Dit keer duurde het nog langer voordat het gefixt kon worden en ze ging behoorlijk te keer. Iets wat ik niet helemaal kon hebben na m'n hectische zaterdag en maar 2,5 uur slaap. In de BEO was geschreven dat het tot 1.00 uur 's nachts zou duren, maar de managers voorspelde dat het rond 22.00 uur wel afgelopen zou zijn. En ze zeiden dat ik, nadat de laatste gast weg was, ook naar huis mocht. Want ik had ze verteld dat ik echt ontzettend moe was na tien dagen achter elkaar werken. Maar helaas kwam de voorspelling van de managers niet uit en was het feestje pas rond 00.30 uur afgelopen. Daarna heb ik nog even geholpen met opruimen en uiteindelijk tekende ik me om 2.00 uur uit. Met de bus na huis en mezelf echt wakker moeten houden. Eenmaal thuis heb ik me nog net kunnen omkleden en daarna ben ik echt als een blok in slaap gevallen.

Maandag werd ik pas rond 12.30 uur wakker. Ik had nooit verwacht dat ik tot zo laat kon slapen, maar het bleek maar weer hoe ontzettend moe ik was. Gelukkig was ik eindelijk een dagje vrij en die heb ik rustig doorgebracht. Ik was natuurlijk pas laat wakker, dus zoveel heb ik niet gedaan. Eerst heb ik het huis eens grondig schoongemaakt, want mijn huisgenoten doen dat niet hoor. Daarna boodschappen gedaan en vervolgens toch maar weer even aan m'n reports voor school gewerkt. Maar op een gegeven moment ging dat niet meer hoor, want ondanks dat ik zo lang had geslapen was ik nog steeds moe. Lekker op tijd ben ik weer mijn bed ingekropen en na een aflevering van m'n serie ben ik lekker gaan slapen.

Dinsdag kon ik een beetje uitslapen, want ik hoefde pas om 11.00 uur te beginnen op stage. Het was een veel rustigere week en ik heb ook echt lekker rustig aan gedaan. Dinsdag heb ik gewoon meegedraaid met het event, maar ben ik niet echt werkzaam geweest als supervisor. Natuurlijk kreeg ik wel de verantwoordelijkheid als de manager er niet was en moest ik zorgen dat iedereen aan het werk bleef, maar de druk was niet zo groot want ik was niet in charge. Ik vond het eigenlijk wel prima allemaal, want na tien dagen ontzettend hard werken en daarna één dagje rust kon ik het nog niet helemaal aan. 's Avonds hadden we een diner en was ik voor de eerste keer front of house manager. Via de radio heb je dan contact met de manager in de keuken en communiceer je over wanneer de volgende gang uitgegeven kan worden. Het was een hele ervaring en ik weet niet zeker of ik het wel of niet leuk vindt. Maar ik begon me na een uurtje of vier echt met de minuut slechter te voelen, dus direct na het diner ben ik na huis gegaan en ben ik gaan slapen.

Woensdag was grotendeels hetzelfde als de dinsdag, we hadden dezelfde gasten en het programma was ook zo goed als hetzelfde. Maar ik was daar niet de hele dag bij, want moest helpen met opbouwen voor de communicatie meeting in de Executive Lounge en vervolgens moest ik die hosten. Prima om even weg te zijn van een gestressde manager en alle drukte. Gewoon even met m'n favoriete collega's opbouwen en daarna gasten ontvangen. Na de meeting alles opgeruimd en lekker vroeg naar huis. Ze waren 's avonds met een mega team en dus besloten Jenny en ik om maar eens een dagje vroeg naar huis te gaan.

Donderdag was er bijna niks te doen in het hotel en waren we dus ook maar met z'n tweeen en de head of department aan het werk. Kleine meetings die het standaard programma hadden, met breaks en een lunch. Prima dagje was het en heerlijk relax. Geen stress, gewoon doen wat je moet doen, geen zorgen over andere mensen aansturen of de druk van managers. Het was een lekker dagje, die iets langer duurde dan gepland. Want een van de meetings liep uit en daar moesten we natuurlijk op wachten voordat we naar huis konden. 's Avonds had ik een pannenkoekenchallenge met een collega. Al ruim drie weken liepen we elkaar uit te dagen wie de meeste pannenkoeken kon eten. Ik was er natuurlijk heilig van overtuigd dat ik zou winnen en praktisch gezien heb ik ook gewonnen. Het was uiteindelijk gelijkspel, maar ik zat er in betere staat bij dan mijn tegenstander, want die kon bijna niet meer ademen.

Vandaag was ik weer lekker vrij en heb ik helaas de hele dag aan school gezeten. Het begint wel ontzettend op te schieten nou. Mijn research project krijgt vorm en kan ik bijna gaan afronden aangezien ik de laatste fases niet kan doen doordat de meeting room niet klaar is. Daarnaast ben ik begonnen aan m'n volgende periodic report en als ik zo doorga moet ik die ook makkelijk op tijd af krijgen. Het weekend moet ik weer beide dagen werken en daarna ben ik maandag weer vrij. Maandag ga ik waarschijnlijk met een collega naar de bioscoop en ook heb ik dan een skype afspraak met Do staan. Woensdag avond komen mama en Anouk naar Londen, dus ben ik donderdag weer een dagje vrij om met hen door te brengen. Wat de rest van de week gaat brengen weet ik niet, maar het is in ieder geval een vrij rustige week.

Liefs uit Londen! xx