Lion King

Lieve allemaal,

De laatste dag in Londen is aangebroken en over iets minder dan 3 uurtjes ben ik dakloos. Het avontuur zit erop! Een geweldige tijd heb ik hier gehad en ik vind het nog steeds een raar idee om alles achter te moeten laten. Maar aan de andere kant ben ik toch wel blij om weer naar huis te mogen.

Gisteren dus ook al op tijd opgestaan. M'n grote koffer en reistas heb ik 's ochtends helemaal ingepakt, en als het goed is wegen ze niet te veel. Ik ben helemaal trots op mezelf dat het me gelukt is. Uiteindelijk ben ik rond 10 uur richting het hotel gegaan. Ik dacht even gauw alles te kunnen regelen maar dat viel een beetje tegen. Ik ging naar het hotel om mijn sleutels in te leveren en m'n evaluatieformulieren op te halen. Die sleutels waren snel geregeld. En heel stiekem heb ik mijn ID-pas behouden, leuk als herinnering, haha. Maar die evaluatieformulieren waren het probleem. Ik had ze vrijdag op mijn laatste dag bij Margus op het kantoor gelegd met een memo erop dat ik ze dinsdagochtend zou komen ophalen. Nou, lezen kan die niet want hij had de papieren niet in orde gemaakt. Net op het moment dat ik bij hem in het kantoor stond ging z'n telefoon met de mededeling dat er beneden iemand op 'm te wachten stond. Vraagt die aan mij of ik het dan maar aan Julia kan vragen want hij heeft een meeting. Uuu, hallo?! Jij bent mijn officiële begeleider en als je even de tijd had genomen had je dit al allemaal in orde kunnen hebben. Dus ik maar aan Julia gevraagd of zij het wilde doen. Toen ik vertelde dat zij het moest invullen omdat Margus een meeting had keek ze me echt aan van 'die Margus is raar..', volgens mij had je die papieren toch al vrijdag achtergelaten. Tja, ik weet het ook niet. Gelukkig wilde ze het wel even invullen. Ze heeft het gedaan aan de hand van m'n 90-days review want ze had door dat ik eigenlijk geen zin had om te wachten. Nadat de formulieren eindelijk ingevuld waren moest ik dan echt afscheid nemen van het hotel. Raar idee om nooit meer terug te keren in de office, nooit meer door de dienstgangen te lopen en nooit meer die 'overheerlijke' lunchgerechten te hoeven eten.
Do en ik hadden natuurlijk weer van alles op de planning staan. Die planning liep door het gedoe in het hotel een beetje anders. Onderweg naar huis stapte Do bij Paddington in de underground. Even langs de Poundland gegaan om vacuümzakken bij te halen. Thuis wat gegeten en toen met m'n mega koffer richting Do. Pfff! Wat was ie zwaar, maar volgens mij woog die op de heenweg het dubbele. Bij Do thuis heeft Do nog even zitten puzzelen met inpakken en daarna zijn we richting het Lyceum Theater gegaan. Want we wilde 's avonds naar de Lion King gaan om onze tijd in Londen op een geweldige manier af te sluiten. En weer flikten we het om met mega korting hele goede tickets te kunnen boeken. Inmiddels was het al half 3 geweest. De plannen moesten gewijzigd worden. Geen Secret Garden meer, gelijk door naar The Shard. Een beetje dom gepland van ons om dat op dezelfde dag te doen want die toren staat helemaal aan de andere kant van de stad. Toch maar gegaan en na een reis van ruim 45 minuten, ook omdat we niet precies wisten waar we naar toe moesten, kwamen we aan. Eerst natuurlijk tickets gekocht met een belachelijk hoge prijs en toen op naar boven. Met twee speedliften stonden we binnen enkele secondes op de 68ste verdieping van het gebouw en konden we genieten van een adembenemend uitzicht. Heel gaaf om vanaf zo'n grote hoogte uitzicht te hebben over de stad. Toen konden we pas zien hoe mega groot Londen eigenlijk is. Daarna de trappen genomen naar de 72ste verdieping om nogmaals te genieten van het uitzicht. En daarna weer terug naar beneden. De prijs is belachelijk hoog voor wat je krijgt, maar de ervaring is wel ontzettend gaaf.
Vervolgens zijn we terug gegaan richting het theater. Onderweg naar het theater hadden we een restaurant gezien met een theatermenu. Ideaal, en het klonk lekker, de prijs was leuk en het restaurant zag er ook nog eens gezellig en modern uit. Nou, het viel een beetje tegen. De bediening was waardeloos en ze wilde ons ontzettend graag weer weg hebben. De gerechten kwamen enorm snel echter elkaar door. Als we ons bord net leeg hadden stond de bediening al aan tafel. Daarnaast was het eten ook niet geweldig. De soep was wel OK, maar een beetje flauw. Het hoofdgerecht was al heel wat minder en waar was de groenten? En als toetje hadden we chocolademousse, de mousse die Do een paar weken terug had gemaakt was vele malen lekkerder. Uiteindelijk ongeveer een uur voordat de voorstelling begon het theater binnen gegaan. We moesten even wachten in de lobby en daarna mochten we de zaal binnen. We hadden weer geweldige plaatsen! Eerst dachten we dat het niet zo druk zou zijn, maar het zat uiteindelijk behoorlijk vol. Vooral heel veel Chinezen. En toen begon de voorstelling! WAUW! Het was echt ontzettend mooi! Ik heb op het puntje van mijn stoel gezeten. Wist niet waar ik moest kijken zoveel gebeurde er. 'See it now, remember it forever', nou dat gaat zeker gebeuren. Wat een geweldige afsluiter van vijf ontzettend mooie maanden in Londen. Daarna naar huis gegaan met het plan om de rest in orde te maken. Ik had daar totaal geen zin meer in en ben dus maar gaan slapen. Do daar in tegen is het wel gelukt en heeft alles ingepakt.
Ik ga nu alles inpakken, het is niet veel meer hoor en daarna ga ik nog even een grondige poetsbeurt aan de flat geven. Om half 10 heb ik de sleuteloverdracht en daarna zit het avontuur erop.

Na mijn sleuteloverdracht ga ik naar Do. Daar wachten we tot 13.00 uur, waarschijnlijk gaan we nog even naar Bayswater wat souvenirtjes halen. En rond 13.00 uur heeft ook Do haar sleuteloverdracht. Vervolgens pakken we de taxi naar het vliegveld en dan om 19.00 uur Engelse tijd vliegen we terug naar Nederland..

Tot snel! Heel veel liefs uit Londen! xx