Happy New Year!
Door: Milou
Blijf op de hoogte en volg Milou
06 Januari 2015 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Lieve allemaal,
Happy New Year! Het is een beetje laat, maar natuurlijk wens ik jullie allemaal het beste voor 2015.
Mijn laatste dagen in 2014 waren niet heel bijzonder. 30 december had ik mijn laatste vrije dag van het jaar. Ik heb niet veel bijzonders uitgevoerd. Ben even naar Oxford Street geweest, maar daar was het belachelijk druk dus had ik het al snel gezien. 's Avonds kwamen Casper en Do eten. We zouden wat afspraken maken voor de volgende dag en eindelijk ons vliegticket boeken. Om te vieren dat we ons ticket geboekt hebben, hebben we pannenkoeken staan bakken. Nu blijkt dat we volgens ons als een van de eerste vertrekken uit Londen. Achja, iemand moet de eerste zijn. Het was een gezellige avond, die wat mij betreft iets te lang duurde en ik dus te laat naar bed ging.
Woensdag was het dan eindelijk zover, oudejaarsdag. Ik moest gewoon werken. Het was redelijk druk. Voor mij was er een ding belangrijk, doorwerken en ervoor zorgen dat ik uiterlijk half 6 klaar was zodat ik kon gaan. Ik ben namelijk gelijk vanuit stage doorgegaan naar Embankment station waar ik met Casper en Do afgesproken had.
Gelukkig hadden Casper en Do 's middags al uitgezocht waar onze ingang was en konden we het vrij snel vinden. We waren ruim op tijd, maar d'r stond al een behoorlijke rij bij de ingang. Om 19.00 uur gingen de hekken pas open. Mensen rende om de beste plekjes te krijgen. Zoveel haast hadden we niet.. Uiteindelijk hadden we een mooi plekje gevonden, vrij vooraan met goed uitzicht op de Londen Eye. En daarna kon het wachten beginnen. Ruim 5 uur hebben wij in de kou gestaan. Er was niet veel entertainment. Er was wel muziek, maar volgens mij hadden ze maar 20 liedjes die ze afspeelde. Daarnaast stonden naast ons een groep rare Italianen die zichzelf nogal bijzonder vonden en gewoon gingen zitten. En achter ons stonden gekke Chinezen die, hoe later het werd, als maar meer gingen duwen. Maar het wachten was het waard. Het was bijzonder om het eens live mee te maken, die grote vuurwerkshow bij de Londen Eye. Maar we zullen het niet nog eens doen, 5 uur wachten in de kou voor 10 minuten spetterend plezier is toch eigenlijk een beetje te gek voor woorden. Maar op deze manier zijn wij 2015, met koude voeten, op een spetterende manier ingegaan. Toch apart om een uur later dan jullie daar in Nederland het nieuwe jaar in te gaan. Ook apart om dat te doen zonder de mensen met wie je dat normaal gesproken doet. En al helemaal raar dat wij geen champagne en oliebollen hadden! Daarna begon de helse reis naar huis. De metrostations in de buurt van het 'evenement' waren allemaal gesloten en dus moesten we lopen naar een ander station. In een hele stoet waren we onderweg naar een metrostation. Daar stonden ze buiten in de rij en dus besloten we om verder door te lopen. Uiteindelijk hebben we bij Tottenham Court Road de metro gepakt. Bomvol zat ie, maar ik had het eigenlijk nog veel drukker verwacht en verwacht dat we enkele metro's aan onze neus voorbij moesten laten gaan.
Mijn eerste dag in 2015 was zwaar. Ik was natuurlijk laat thuis en daarnaast voelde ik dat beetje alcohol dat ik op had ook behoorlijk. Pffff! Opstaan was moeilijk en hoe langer de dag duurder, hoe zwaarder het werd. Ik moest gewoon werken en helaas was het nog best wel druk. Slaperig heb ik kamers gecheckt en volgens mij zag ik er echt verschrikkelijk slecht uit. Maar ik heb het overleefd! Na stage gelijk naar huis, snel wat gegeten en toen richting dromenland gegaan. Vrijdag was ook nog een redelijk drukke dag op stage en sinds zaterdag is het echt belachelijk rustig! De bezetting is nu rond de 50%, en de forecasting voor volgende week is 30%. Er is dus niet veel te doen. De secties zijn veranderd, en ik heb voor mijn laatste maand niet meer mijn eigen sectie. Gelukkig kon ik de afgelopen dagen wel gewoon op 6-7 blijven werken omdat de nieuwe supervisor voor deze sectie avonddiensten had. De 5e verdieping was ook voor mij, zo rustig is het dus. Normaal gesproken check je op een dag rond de 68 kamers. De afgelopen dagen heb ik 40 tot 50 kamers gecheckt. Het is op deze manier echt heel saai. We hebben natuurlijk veel meer tijd dan kamers om te checken en dus zitten we gezellig met zijn alle in de office koffie/thee te drinken en chocolaatjes te eten. Een hele chille afsluiting van mijn stage, maar eerlijk gezegd loop ik liever m'n benen onder m'n lijf vandaan dan dat ik op mijn luie kont in de office zit.
Zondagavond schrok ik, ik was aan het tellen hoeveel dagen nog. Eigenlijk veel te weinig. Ik moet me echt gaan bezig houden met m'n afscheid, de terugreis en alles wat nog geregeld/gedaan moet worden. De tijd begint nu echt te vliegen. We zijn nog maar 22 dagen in Londen. Ik hoef nog maar 17 dagen te werken, zelfs nog minder want heb ook nog vrije dagen.
Vandaag was ook een vrije dag. Ik heb eerst behoorlijk lui in bed gelegen. Ik was wel redelijk op tijd wakker, maar uit bed komen daar had ik geen zin in. Dus vanuit bed wat mailtjes verstuurd en m'n water en stroom stopgezet. Daarna een filmpje gekeken. Uiteindelijk kwam ik rond half 1 mijn bed uit. De was gedaan, gedoucht en zelf maar gaan poetsen. De schoonmaakster komt normaal gesproken om de twee weken, maar ze is inmiddels al vier weken niet geweest. Ik ben benieuwd of ze morgen wel komt. Het werd echt smerig hier binnen en dus ben ik zelf maar even met de poetsdoek rond gegaan.
Ik wilde wel graag nog de deur uit vandaag, maar inmiddels was het alweer 3 uur. Dus maar besloten om de Tower Bridge te bezoeken. Ik wilde al langer een keertje daar naar binnen, vooral omdat ik verwachte een gaaf uitzicht te hebben als je bovenop zou staan. En dat klopte, heel mooi uitzicht over de stad en de Thames. Daarna een kijkje mogen nemen in de machinekamers en gelezen over het ontstaan en de geschiedenis van de brug. Best wel interessant! Do had inmiddels al laten weten dat ze klaar was op stage. Onderweg naar huis stapte ze in bij Paddington en samen zijn we richting mij gegaan. We hebben geprobeerd om aan school te werken. Dat is niet helemaal gelukt, we hebben wel wat gedaan maar niet zo heel veel. We hadden alle twee nog geen honger toen we thuis kwamen om half 7 dus we stelde het koken ook nog maar even uit. Uiteindelijk besloten we om om 8 uur toch maar te koken en om half 9 zaten wij dan eindelijk aan ons avondeten. Daarna nog even lui op de bank gezeten. Do is nu net een half uurtje weg. Ik zit weer met m'n ontstoken teen in de soda en ondertussen schrijf ik deze blog. Zodra ik deze af heb ga ik slapen, hopelijk is mijn beddengoed droog.
De plannen voor morgen! Morgen wil ik naar het Britisch Museum gaan. Als je 5 maanden in Londen woont moet je toch eigenlijk wel een keertje dat museum bezocht hebben. Dus morgen is het eindelijk zover. Als ik daar uitgekeken ben ga ik even langs de winkels om mijn outfit voor de staffparty van volgende week af te maken. En voor de rest zien we het wel. 's Avonds komt Do weer en gaan we weer proberen aan school te werken..
De tijd begint dus echt te vliegen en er staan nog zoveel dingen op de planning. Volgende week vrijdag is weer payday, dus waarschijnlijk drankjes doen met de collega's. Dan is volgende week zondag de staffparty met als thema Oscars. Eerst is er een champagneborrel, daarna een diner en vervolgens een party. Ik ben heel benieuwd hoe dat is. Iedereen heeft er in ieder geval heel veel zin in! En daarna hoef ik, zoals het er nu naar uitziet, nog maar 3 dagen te werken. Na mijn laatste dag wil ik met iedereen wat gaan drinken om afscheid te nemen. En daarna heb ik vijf dagen om afscheid te nemen van Londen en m'n spullen in te pakken. In die vijf dagen gaan we sowieso 1 dag winkelen, naar de Lion King, waarschijnlijk ook naar de dierentuin en ik denk ook iedere avond uit eten. We gaan ons avontuur hier goed afsluiten!
Ik kijk er tegenop om alles hier achter te moeten laten. Londen is een geweldige stad en ik heb allemaal lieve mensen ontmoet. Maar aan de andere kant zitten in Nederland ook allemaal lieve mensen weer op mij te wachten. Kijk ik ernaar uit om weer ieder weekend naar pannenkoeken te stinken. En naar school gaan lijkt me ook wel weer fijn, al zal het wel weer wennen worden. Maar voordat we daar aan denken, eerst nog 22 dagen genieten van Londen en alle lieve mensen hier!
Tot heel snel allemaal! Liefs uit Londen! xx
Happy New Year! Het is een beetje laat, maar natuurlijk wens ik jullie allemaal het beste voor 2015.
Mijn laatste dagen in 2014 waren niet heel bijzonder. 30 december had ik mijn laatste vrije dag van het jaar. Ik heb niet veel bijzonders uitgevoerd. Ben even naar Oxford Street geweest, maar daar was het belachelijk druk dus had ik het al snel gezien. 's Avonds kwamen Casper en Do eten. We zouden wat afspraken maken voor de volgende dag en eindelijk ons vliegticket boeken. Om te vieren dat we ons ticket geboekt hebben, hebben we pannenkoeken staan bakken. Nu blijkt dat we volgens ons als een van de eerste vertrekken uit Londen. Achja, iemand moet de eerste zijn. Het was een gezellige avond, die wat mij betreft iets te lang duurde en ik dus te laat naar bed ging.
Woensdag was het dan eindelijk zover, oudejaarsdag. Ik moest gewoon werken. Het was redelijk druk. Voor mij was er een ding belangrijk, doorwerken en ervoor zorgen dat ik uiterlijk half 6 klaar was zodat ik kon gaan. Ik ben namelijk gelijk vanuit stage doorgegaan naar Embankment station waar ik met Casper en Do afgesproken had.
Gelukkig hadden Casper en Do 's middags al uitgezocht waar onze ingang was en konden we het vrij snel vinden. We waren ruim op tijd, maar d'r stond al een behoorlijke rij bij de ingang. Om 19.00 uur gingen de hekken pas open. Mensen rende om de beste plekjes te krijgen. Zoveel haast hadden we niet.. Uiteindelijk hadden we een mooi plekje gevonden, vrij vooraan met goed uitzicht op de Londen Eye. En daarna kon het wachten beginnen. Ruim 5 uur hebben wij in de kou gestaan. Er was niet veel entertainment. Er was wel muziek, maar volgens mij hadden ze maar 20 liedjes die ze afspeelde. Daarnaast stonden naast ons een groep rare Italianen die zichzelf nogal bijzonder vonden en gewoon gingen zitten. En achter ons stonden gekke Chinezen die, hoe later het werd, als maar meer gingen duwen. Maar het wachten was het waard. Het was bijzonder om het eens live mee te maken, die grote vuurwerkshow bij de Londen Eye. Maar we zullen het niet nog eens doen, 5 uur wachten in de kou voor 10 minuten spetterend plezier is toch eigenlijk een beetje te gek voor woorden. Maar op deze manier zijn wij 2015, met koude voeten, op een spetterende manier ingegaan. Toch apart om een uur later dan jullie daar in Nederland het nieuwe jaar in te gaan. Ook apart om dat te doen zonder de mensen met wie je dat normaal gesproken doet. En al helemaal raar dat wij geen champagne en oliebollen hadden! Daarna begon de helse reis naar huis. De metrostations in de buurt van het 'evenement' waren allemaal gesloten en dus moesten we lopen naar een ander station. In een hele stoet waren we onderweg naar een metrostation. Daar stonden ze buiten in de rij en dus besloten we om verder door te lopen. Uiteindelijk hebben we bij Tottenham Court Road de metro gepakt. Bomvol zat ie, maar ik had het eigenlijk nog veel drukker verwacht en verwacht dat we enkele metro's aan onze neus voorbij moesten laten gaan.
Mijn eerste dag in 2015 was zwaar. Ik was natuurlijk laat thuis en daarnaast voelde ik dat beetje alcohol dat ik op had ook behoorlijk. Pffff! Opstaan was moeilijk en hoe langer de dag duurder, hoe zwaarder het werd. Ik moest gewoon werken en helaas was het nog best wel druk. Slaperig heb ik kamers gecheckt en volgens mij zag ik er echt verschrikkelijk slecht uit. Maar ik heb het overleefd! Na stage gelijk naar huis, snel wat gegeten en toen richting dromenland gegaan. Vrijdag was ook nog een redelijk drukke dag op stage en sinds zaterdag is het echt belachelijk rustig! De bezetting is nu rond de 50%, en de forecasting voor volgende week is 30%. Er is dus niet veel te doen. De secties zijn veranderd, en ik heb voor mijn laatste maand niet meer mijn eigen sectie. Gelukkig kon ik de afgelopen dagen wel gewoon op 6-7 blijven werken omdat de nieuwe supervisor voor deze sectie avonddiensten had. De 5e verdieping was ook voor mij, zo rustig is het dus. Normaal gesproken check je op een dag rond de 68 kamers. De afgelopen dagen heb ik 40 tot 50 kamers gecheckt. Het is op deze manier echt heel saai. We hebben natuurlijk veel meer tijd dan kamers om te checken en dus zitten we gezellig met zijn alle in de office koffie/thee te drinken en chocolaatjes te eten. Een hele chille afsluiting van mijn stage, maar eerlijk gezegd loop ik liever m'n benen onder m'n lijf vandaan dan dat ik op mijn luie kont in de office zit.
Zondagavond schrok ik, ik was aan het tellen hoeveel dagen nog. Eigenlijk veel te weinig. Ik moet me echt gaan bezig houden met m'n afscheid, de terugreis en alles wat nog geregeld/gedaan moet worden. De tijd begint nu echt te vliegen. We zijn nog maar 22 dagen in Londen. Ik hoef nog maar 17 dagen te werken, zelfs nog minder want heb ook nog vrije dagen.
Vandaag was ook een vrije dag. Ik heb eerst behoorlijk lui in bed gelegen. Ik was wel redelijk op tijd wakker, maar uit bed komen daar had ik geen zin in. Dus vanuit bed wat mailtjes verstuurd en m'n water en stroom stopgezet. Daarna een filmpje gekeken. Uiteindelijk kwam ik rond half 1 mijn bed uit. De was gedaan, gedoucht en zelf maar gaan poetsen. De schoonmaakster komt normaal gesproken om de twee weken, maar ze is inmiddels al vier weken niet geweest. Ik ben benieuwd of ze morgen wel komt. Het werd echt smerig hier binnen en dus ben ik zelf maar even met de poetsdoek rond gegaan.
Ik wilde wel graag nog de deur uit vandaag, maar inmiddels was het alweer 3 uur. Dus maar besloten om de Tower Bridge te bezoeken. Ik wilde al langer een keertje daar naar binnen, vooral omdat ik verwachte een gaaf uitzicht te hebben als je bovenop zou staan. En dat klopte, heel mooi uitzicht over de stad en de Thames. Daarna een kijkje mogen nemen in de machinekamers en gelezen over het ontstaan en de geschiedenis van de brug. Best wel interessant! Do had inmiddels al laten weten dat ze klaar was op stage. Onderweg naar huis stapte ze in bij Paddington en samen zijn we richting mij gegaan. We hebben geprobeerd om aan school te werken. Dat is niet helemaal gelukt, we hebben wel wat gedaan maar niet zo heel veel. We hadden alle twee nog geen honger toen we thuis kwamen om half 7 dus we stelde het koken ook nog maar even uit. Uiteindelijk besloten we om om 8 uur toch maar te koken en om half 9 zaten wij dan eindelijk aan ons avondeten. Daarna nog even lui op de bank gezeten. Do is nu net een half uurtje weg. Ik zit weer met m'n ontstoken teen in de soda en ondertussen schrijf ik deze blog. Zodra ik deze af heb ga ik slapen, hopelijk is mijn beddengoed droog.
De plannen voor morgen! Morgen wil ik naar het Britisch Museum gaan. Als je 5 maanden in Londen woont moet je toch eigenlijk wel een keertje dat museum bezocht hebben. Dus morgen is het eindelijk zover. Als ik daar uitgekeken ben ga ik even langs de winkels om mijn outfit voor de staffparty van volgende week af te maken. En voor de rest zien we het wel. 's Avonds komt Do weer en gaan we weer proberen aan school te werken..
De tijd begint dus echt te vliegen en er staan nog zoveel dingen op de planning. Volgende week vrijdag is weer payday, dus waarschijnlijk drankjes doen met de collega's. Dan is volgende week zondag de staffparty met als thema Oscars. Eerst is er een champagneborrel, daarna een diner en vervolgens een party. Ik ben heel benieuwd hoe dat is. Iedereen heeft er in ieder geval heel veel zin in! En daarna hoef ik, zoals het er nu naar uitziet, nog maar 3 dagen te werken. Na mijn laatste dag wil ik met iedereen wat gaan drinken om afscheid te nemen. En daarna heb ik vijf dagen om afscheid te nemen van Londen en m'n spullen in te pakken. In die vijf dagen gaan we sowieso 1 dag winkelen, naar de Lion King, waarschijnlijk ook naar de dierentuin en ik denk ook iedere avond uit eten. We gaan ons avontuur hier goed afsluiten!
Ik kijk er tegenop om alles hier achter te moeten laten. Londen is een geweldige stad en ik heb allemaal lieve mensen ontmoet. Maar aan de andere kant zitten in Nederland ook allemaal lieve mensen weer op mij te wachten. Kijk ik ernaar uit om weer ieder weekend naar pannenkoeken te stinken. En naar school gaan lijkt me ook wel weer fijn, al zal het wel weer wennen worden. Maar voordat we daar aan denken, eerst nog 22 dagen genieten van Londen en alle lieve mensen hier!
Tot heel snel allemaal! Liefs uit Londen! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
