Gepromoveerd!

Lieve allemaal,

Hier weer een berichtje uit het mooie Londen! Afgelopen week is ontzettend snel gegaan, met zowel positieve als negatieve dingen.

Vorige week heb ik dus alleen maar avonddiensten gedraaid, op de zondag na. De maandag was de enige lange dienst die ik gemaakt heb en de rest van de week had ik dagen van ongeveer zes uurtjes. We hadden 's avonds steeds een buffet diner en daarna moesten we opbouwen voor de volgende dag. Een buffet diner stelt echt niks voor, het enige dat je echt moet doen is aanvullen van het buffet en schoonmaken. Alleen de laatste dag dat de groep bij ons was, was wel leuk. Toen hadden ze een soort van feestavond, met muziek en dj. Op zich wel leuk om mee te maken, de rest van de dagen was het namelijk nogal een dode bedoeling. Als ik eerlijk ben geef ik echt de voorkeur aan de ochtenddiensten. Daarnaast moest ik ontzettend wennen aan de manier van werken van het avondteam. Tijdens het werk zijn ze de hele tijd aan het bekvechten met elkaar, niet echt gezellig vind ik zelf. Vond het heel moeilijk om met die negatieve sfeer om te gaan. Heb ze ook gevraagd waarom ze dat doen en de reden wisten ze zelf ook niet zo goed. 'Wij werken al ruim acht maanden zo met elkaar en dat gaat goed hoor. En Milou, geen zorgen buiten het werk houden we wel van elkaar'.

Op zaterdag had ik mijn acht weken review met mijn manager. Hij is nog steeds tevreden over mijn functioneren, maar ik moet wel pro-actiever gaan worden en opnieuw moet ik me meer gaan ontwikkelen in mijn leiderschapskwaliteiten. Aan het eind van m'n acht weken review vroeg ik wat hij van mijn research project tot nu toe vond, want dat had ik namelijk doorgestuurd ter beoordeling. Hij vond het niet zoveel, ik schreef veel hetzelfde en wat ik schreef was niet echt goed. Een enorme domper omdat ik er al behoorlijk wat tijd in had zitten. Ik zat er die avond dus ook echt even doorheen, ik werk me kei hard uit de naad op stage en al mijn vrije tijd is de laatste tijd opgegaan aan dat project. En dan krijg je dit als feedback terug. Bah! Heel vervelend vond ik dat! Ik heb ook echt even staan janken. Maar kon gelukkig m'n hart luchten bij een collega. Die zei dat ik m'n manager een mail moest sturen dat ik er snel weer over wilde praten en dat ik het voor nu gewoon even moest laten liggen.

Zaterdag stond ik dus ook avonddienst, maar ik was nog niet binnen toen ik te horen kreeg dat ik zondag om 7.00 uur moest beginnen in plaats van om 16.00 uur omdat m'n collega die eigenlijk om 7.00 uur moest beginnen ziek was. Pff! Ik was zaterdag uiteindelijk om 00.00 uur klaar, ofja toen ben ik naar huis gegaan omdat ik anders helemaal geen tijd meer zou hebben om te slapen. Rond 1.00 uur lag ik in mijn bed en om 5.00 uur ging de wekker weer om op te staan voor m'n volgende werkdag. En die werkdag was een hele rare werkdag!
Ruim op tijd was ik in het hotel en omdat er niemand in de security office zat, besloot ik om eerst om te kleden en daarna terug naar boven te gaan. Toen ik bij de security office stond om de sleutel op te halen, kreeg ik te horen dat Trang, degene waarvoor ik moest werken, de sleutels al had. Huh? Wat doet zij hier als ik voor haar moet werken. Eenmaal in de office zag ik een meisje zitten wat meer dood dan levend was. Ze voelde zich ontzettend slecht, maar omdat niemand haar had laten weten dat ik voor haar werkte en ze te laat was om zich ziek te melden, was ze toch maar gekomen. Ik heb d'r maar naar huis gestuurd en ben zelf die shift gaan draaien. Er was die dag geen manager van M&E aanwezig omdat we alleen een event hadden wat we elke week hebben. Elke week komt in het weekend een kerk bij ons langs om hun mis te houden, omdat ze geen eigen locatie hebben. Net nadat ik Trang naar huis had gestuurd, kreeg ik een berichtje van Jenny. Ze was gevallen tijdens het stappen en kon waarschijnlijk niet komen werken. Aii, want zij was degene die mijn avondshift had gekregen en voor de avond de leiding zou hebben. Tja, wat doe je dan als er geen manager is en je toch een oplossing moet verzinnen. Ik kan zelf niet bepalen of er extra staff geregeld moet worden of wat dan ook. Ik ben vooral maar rustig gebleven en geprobeerd het beste van de dag te maken. Jenny heeft uiteindelijk een van de managers maar gestoord op haar vrije dag. Zij had namelijk zaterdag tegen mij gezegd dat ik in geval van nood haar maar moest bellen op d'r mobiele telefoon. Nou, helaas was dit zo'n noodsituatie. Uiteindelijk hebben we het kunnen oplossen en ben ik zondag langer door gegaan. Rond een uurtje of 20.00 uur, na ruim 12 uur werken, ben ik er mee opgehouden. Alle set ups waren gedaan en het enige wat nog moest gebeuren, was wachten tot de kerkgroep vertrokken was en dan kon de rest ook naar huis. Gelukkig was ik maandag vrij en daarom ben ik zondag dus ook tot laat gebleven.

Maandag was ik dus vrij en heb ik eerst een beetje uitgeslapen. Daarna rustig aan opgestart en vervolgens de bus richting de Town Hall gepakt. Opnieuw moest ik langs bij m'n goede vrienden van de Council Tax omdat dit nog steeds niet geregeld is. Daar bleek dat de lieftalige meneer die me de vorige keer heeft geholpen, m'n papieren niet had ingevoerd in het systeem en dus was het daar nog helemaal niet bekend dat ik geen Council Tax hoef te betalen. De mevrouw die me dit keer hielp, heeft het als het goed is nu geregeld. Over ongeveer twee weken krijgen we een brief met de bevestiging daarvan, krijgen we die niet dan moet ik opnieuw bij ze langs. De rest van de dag heb ik lekker rustig aan gedaan, beetje boodschappen gedaan.

Dinsdag mocht ik weer naar stage en was ik eindelijk weer terug in mijn geliefde morningshift. Het is niet altijd even leuk om om 5.00 uur de wekker te horen gaan, maar toch geef ik daar de voorkeur aan. De eveningshifts zijn niet mijn ding, geef mij maar de ochtend. Deze hele week heb ik weer mijn eigen event gehad. Dinsdag hadden we 100 gasten en samen met drie anderen moest ik zorgen dat alles geregeld werd. Ik had de volledige verantwoordelijkheid en ik heb bijna de hele dag geen manager gezien.
Tijdens mijn acht weken review van zaterdag kreeg ik te horen dat ik vanaf deze week een colbertje mocht gaan dragen, gewoon omdat ik mijn eigen functies krijg en dat naar de organizer er ook professioneler uitziet. Ik heb zelf geen zwart colbertje en maandag had ik geen zin om die te kopen, dus stond ik dinsdag gewoon in m'n 'oude' uniform op de werkvloer. Rond 11.00 uur werd ik gebeld door de Head of Department met de vraag waar m'n colbertje was. Ik vertelde hem eerlijk dat ik deze nog moest kopen. Oké zei die en hij hing weer op. Maar nog geen twee minuten later werd ik opnieuw door hem gebeld en moest ik zo snel mogelijk naar de Housekeeping Office komen. Eerst vroeg ik me af waarom, maar daarna besefte ik me dat de Housekeeping natuurlijk ook zorg draagt voor de uniformen. En inderdaad hoor, we gingen naar een storage room die helemaal vol hing met uniformen. Ik moest verschillende jasjes passen, maar geen enkel jasje stond fatsoenlijk op mijn pantalon. Dat kwam omdat alle jasjes die er hingen ontworpen zijn voor op een rok of jurk en niet voor op een broek. En wat was dus de oplossing, een jurk. Sinds dinsdag loop ik dus in een jurk met een colbertje. Een prima nieuwe outfit als je het mij vraagt, in ieder geval een heel stuk vrouwelijker dan m'n vorige uniform. Maar het bleef niet bij een nieuw uniform, want bij mijn nieuwe uniform hoort ook een nieuwe functie, namelijk die van supervisor. Ik ben dus binnen twee maanden een stapje hoger op de ladder gekomen. Ik had het totaal niet verwacht en het voelt nog steeds heel onwerkelijk. Het is even zoeken hoe ik me moet gedragen in mijn nieuwe functie, maar ik voel me vereerd en het is een teken dat ik m'n werk goed doe en ze vertrouwen in me hebben.

Ook woensdag had ik weer mijn eigen event, maar dit keer niet voor 100 gasten maar voor 300 gasten. Met mijn nieuwe functie heb ik de volledige verantwoordelijkheid voor events en moet ik alles zelf doen. 300 gasten is toch wel even heel iets anders zeg. Ik had een team van ongeveer tien attendants onder me en ik had de volledige verantwoordelijkheid. Opnieuw heb ik bijna de hele dag geen manager gezien. Alleen tijdens de lunch waren ze erbij omdat de lunch gesplitst was over twee verschillende verdiepingen. Maar zodra de lunch over was, waren de managers ook weer weg. Het is wel echt even zoeken en wennen hoor die nieuwe functie. Het is nu de bedoeling dat ik het overzicht bewaar en taken uitdeel, dus niet zelf meer met een trolley of dienblad lopen. Dat voelt toch wel een beetje gek. Gelukkig kan iedereen duidelijk zien dat ik gepromoveerd ben en ze accepteren het ook allemaal. Iedereen gunt het me van harte en ze proberen me ook te helpen en stimuleren waar nodig.

Donderdag was ik vrij omdat ik een gesprek had met m'n begeleider van school. Hij kwam 's ochtends langs om met mij te praten en met mijn manager. Toen ik aan kwam lopen had hij een glimlach van oor tot oor en toen ik eenmaal ging zitten was het eerste wat hij zei dat hij trots op me was. Het kon zien dat ik gegroeid was en dat ik me plek hier gevonden heb. Normaal gesproken bespreekt hij tijdens zijn bezoek met studenten hun voortgang op de leerdoelen, maar dat vond hij bij mij niet nodig. Hij kon zien dat ik er ontzettend hard mee aan het werk ben en dat het de goede kant op gaat. Hij was meer dan tevreden en dat had hij ook te horen gekregen van mijn manager, die hij voor mij gesproken had. M'n manager had gezegd dat ik de verwachtingen overtref en ze heel blij met me zijn. Van m'n managerteam zal ik dat soort dingen niet snel horen. In Engeland krijg je altijd alleen maar te horen wanneer iets slecht gaat, gaat het goed dan hoor je niks. Dus zolang ik niks hoor, ga ik er maar vanuit dat ze tevreden zijn.
Met mijn begeleider van school heb ik het vooral over de toekomst gehad. Toen ik hem vertelde dat ze me een baan aangeboden hebben voor na mijn stage zei hij meteen dat ik het moest doen. Hij is er van overtuigd dat ik aan het eind van mijn stage zal werken als floor manager. Die titel zal ik niet officieel krijgen, maar ik zal wel die werkzaamheden uitvoeren. Dit is een kans die je maar een keer krijgt, Milou en die moet je pakken. Dus eigenlijk heb ik sinds gisteren besloten dat ik na mijn stage nog even in Londen blijf. Het hotel weet het nog niet officieel, maar dat ga ik ze de komende dagen een keertje vertellen. Ik heb dus straks na mijn stage als ik mijn studie volledig afgerond heb, een baan in een management functie bij een hotel waar ik met thuis voel op mijn tweeëntwintigste. Ik vind het heel gek klinken, maar het is natuurlijk ontzettend mooi.

Vandaag had ik opnieuw mijn eigen event en weer voor 100 gasten. Dit was na gisteren natuurlijk appeltje, eitje en het ging weer goed vond ik zelf. Boven in -2 hadden ze een groot event met een seated lunch. Het was gekkenhuis daar en iedereen was mega aan het stressen. Wat was ik ontzettend blij dat ik lekker mijn eigen ding kon doen beneden in -4.

De komende dagen worden ook ontzettend intensief. Gisteren is voorlopig mijn allerlaatste vrije dag geweest. Ik moet het hele weekend werken en ook volgende week ben ik alle zeven dagen ingepland. Ik ben heel benieuwd hoe ik dat ga overleven, maar ik zet natuurlijk m'n beste beentje voor. Ik vind het leuk om te werken en om in het hotel te zijn, dus dat is geen probleem. En aan het eind van de maand zal het ook wel leuk worden. Ik ben benieuwd wat voor een verantwoordelijkheden ik de komende weken ga krijgen. Ik ga sowieso ook iedere week een dag meelopen met een van de managers om te zien wat zij op een werkdag een beetje doen. Hierdoor krijg ik dus meer background information, waardoor ik mijn nieuwe functie ook beter kan gaan uitvoeren. Ik ben benieuwd!

Heel veel liefs uit Londen! xx